Architektura

Wybór pięciu esejów Tima Ingolda zaproponowany przez Ewę Klekot obejmuje teksty wskazujące, jak relacja człowieka ze światem realizuje się w materialnym zaangażowaniu w tworzenie przestrzeni zamieszkiwanej.

"Spojrzenie na architekturę, jakie proponujemy, jest niepodobne do powszechnie stosowanych. Punktem wyjścia nie jest historia architektury, wielcy twórcy, przegląd stylów czy przeznaczenie budynków, choć wszystko to jest w książce jakoś obecne, punktem wyjścia są różne, kolejne stopnie kontaktu z budynkiem".

"Od metra po wieżowce, od basenów po plaże, od przedmieść Long Island po finansowe city Manhattanu – oblicze współczesnego Nowego Jorku zostało w ogromnej mierze ukształtowane przez decyzje jednego człowieka: Roberta Mosesa"

Pierwszy na polskim rynku profesjonalny architektoniczny katalog-atlasem nowej generacji, prezentujący najważniejsze i najciekawsze zachowane obiekty Warszawy od czasów najdawniejszych po początek XXI wieku.

Specjalistyczny katalog-atlas, który prezentuje wybrane budowle i niektóre pomniki Kazimierza Dolnego i Janowca, od czasów najdawniejszych (XIII wiek) po najnowsze (2001 rok).

Autorka pisze o historii modernizmu, przedwojennych posadzkach z gorsecików oraz współczesnej już przebudowie kamienicy na ulicy Dąbrowskiego 30 w Warszawie, która przywróciła budynek do dawnej świetności. To nie tylko interesująca lektura, ale też piękny przedmiot kolekcjonerski, którego oglądanie staje się wizualną przyjemnością.

Tematem książki Kształt zieleni. O estetyce, ekologii i projektowaniu jest zrównoważona architektura i design w kontekście estetyki. Autor, amerykański architekt Lance Hosey (1964-2021), stawia czytelnikowi trudne pytania: czy wszechobecnie panująca brzydota jest nieunikniona, czy „zielone” projektowanie musi być nieatrakcyjne i czy piękno może uratować planetę. 

Zamiarem autora pracy była  próba zakwestionowania stereotypowych poglądów. Pierwszy z nich głosi, że starchitekci to po prostu współcześni projektanci o światowej sławie, a uznaniem o takim zasięgu cieszyli się chociażby Le Corbusier czy Ludwig Mies van der Rohe już w pierwszej połowie minionego wieku. Monografia ma na celu wykazać mylność tego przekonania i udowodnić znaczące różnice między dawnymi a dzisiejszymi mistrzami.