Feminizm

Kultura zabrała głos! !NO PASARÁN! to tomik poezji współczesnych poetek i poetów, będący głosem w walce o prawa kobiet. 

Opublikowana przed stu laty książka Emmy Goldman "Anarchizm i inne eseje" ukazuje się po polsku po raz pierwszy. [...] Nie brakuje [...] poświęconych „czerwonej Emmie” książek biograficznych,  ale rzadko pojawia się ona pośród wielkich teoretyków anarchizmu: Proudhona, Bakunina, Kropotkina.

Ta książka powstała ze złości – pisze autorka we wstępie, złości na to, że kobietom jest w tym zawodzie trudniej, są mniej doceniane i rzadziej nagradzane. I to nie dlatego, że są niewystarczająco dobre.
Ale też z potrzeby pokazania kobiecych wzorców w branży architektonicznej i tego, że jest wiele architektek, urbanistek i związanych z kreowaniem środowiska architektonicznego ekspertek, zasługujących na to, by świat zobaczył ich osiągnięcia.

Poruszające bolesną szczerością refleksje o utracie córki, starzeniu się i upływie czasu.

„Brakująca połowa dziejów” to opowieść o z trudem zdobywanych przez kobiety prawach, klęskach, brawurowych zwycięstwach, sile oraz determinacji nie tylko wyjątkowych jednostek, lecz także tysięcy anonimowych kobiet – zakonnic, świętych, prostytutek, szlachcianek, żołnierek, chłopek, artystek, rewolucjonistek, pisarek, guwernantek, konspiratorek, handlarek, studentek, gospodyń domowych, lekarek i wielu innych bohaterek życia codziennego.

„Wszystko, co przechowuję w pamięci, wiruje wokół wydarzeń w moim życiu jak woda” – pisze Lidia Yuknavitch, czyniąc z tego żywiołu centralny punkt opowieści o swoim życiu. A nie było ono łatwe. Bo czy są słowa, które mogą oddać ból matki po utracie dziecka? Czy da się opisać dorastanie w domu przepełnionym gniewem ojca? I jak przedstawić lata autodestrukcji napędzanej alkoholem, narkotykami i seksem?

Karolina Sulej opowiada historie niezwykłych kobiet. Artystek, edukatorek, prowokatorek i rewolucjonistek, które dzieli wiele, ale łączy jedno: determinacja w przełamywaniu tabu wokół kobiecej seksualności. Z rozmów, niekiedy trudnych i bolesnych, powstała książka, w której każda kobieta odnajdzie kawałek siebie. Ciałaczki to wielowymiarowa opowieść o odwadze, stawianiu granic i sile kobiet. To książka, pomaga odkryć w sobie poczucie sprawczości. I pokazuje, że dla kobiet nie ma rzeczy niemożliwych.

Pierwszy esej Eimear McBride, wielokrotnie nagradzanej autorki powieści Pomniejsi wędrowcy.

Czym jest kobiecość? Skąd wiemy, że kobieta jest kobietą? Czy decyduje o tym biologia (chromosomy, gonady, hormony), czy jednak kobiecość to cechy społecznie, które są za takie uznawane (delikatność, emocjonalność, subtelność)? W książce zaprezentowane są różne rozumienia i ujęcia pojęcia kobiecości, którymi posługują się autorki feministyczne. 

Amerykańskie nastolatki powiedziały „dość!”. Chcąc zmienić skostniały układ sił, postanowiły rozsadzić system od środka. Tak narodził się punkowy ruch Riot Grrrl, który przez kilka lat z małej lokalnej inicjatywy urósł do rozmiarów subkultury i rozlał się na całe Stany.

 Dziewczynki Weroniki Murek to zbiór esejów, które wyzwalają tytułowe bohaterki z trujących kulturowych przekonań, że są niepoważne i nic nie znaczą. W błyskotliwej i niesfornej narracji autorka odzyskuje to, co w dziewczynkowatości najcenniejsze: marzenie, które jeszcze przed chwilą zdawało się tylko kaprysem.  

Czerpiąc z filozofii, badań naukowych, ale też kultury popularnej, Febos pisze o trudnościach związanych z wyrażaniem świadomej zgody, o traktowaniu kobiet jak obiektów seksualnych i tresowaniu ich, by godziły się zaspokajać cudze potrzeby. Wielokrotnie odwołuje się także do historii innych kobiet, a przede wszystkim własnych przeżyć. Otwarcie pisze o  swojej pracy seksualnej, uzależnieniu od narkotyków i wchodzeniu w relacje jako osoba nieheteronormatywna. To niezwykle szczery i angażujący zapis własnego dorastania: do tego, by stawiać granice, przestać usprawiedliwiać innych, nauczyć się akceptować własne ciało.