Miasto

Świętokrzyskie to jeden z najstarszych geologicznie obszarów Europy. Na niewielkiej powierzchni są widoczne skały i skamieniałości pochodzące ze wszystkich okresów geologicznych. Region obfituje w bogactwa mineralne – od złóż piaskowców,  wapieni oraz rud żelaza, miedzi czy ołowiu po unikatowy krzemień pasiaty. To tutaj odkryto i sklasyfikowano jako najstarsze znane człowiekowi tropy zwierząt lądowych na świecie. Można więc powiedzieć, że wszyscy pochodzimy spod Kielc. Jednocześnie o tym regionie i jego architekturze wiemy niewiele. 

Interpretując na nowo twórczość Le Corbusiera i Adolfa Loosa, autorka przyczyniła się do rozwoju krytycznej refleksji na temat architektury modernistycznej, której obraz, zbudowany na podstawie wieloletnich badań wydawał się już określony i zamknięty. Tradycyjnym analizom przeciwstawiła uważne spojrzenie na obrzeża, badanie relacji między wnętrzem a zewnętrzem, twórcą a przekazem, architekturą a jej reprezentacją.

Książka pomyślana jako swoisty przewodnik po mieście i zarazem esej o gruzińskiej tożsamości, w którym symboliczna topografia stolicy opowiada o kraju, jego dziedzictwie i współczesności. 9 wybranych miejsc bądź budowli — takich jak plac Tatarski, katedra Sioni, opera czy narodowy panteon na Mtacmindzie — stanowi punkt wyjścia do przedstawienia najważniejszych momentów historycznych i ich znaczenia, twórców i dzieł kanonicznych dla gruzińskiej kultury.

Doświadczenie lockdownu podczas pandemii covid-19 stało się dla Stefana Boeriego impulsem do rozmyślań nad istotą miasta. W marcu 2020 roku, wsłuchując się we wszechogarniającą ciszę Mediolanu, którego mieszkańcy zostali przymusowo zamknięci w swych domach, Boeri rozpoczął w mediach społecznościowych serię wykładów mających przybliżyć słuchaczom czekającą ich przyszłość. Te rozmyślania w wersji spisanej stanowią coś na kształt notesu architekta. Jak przyznaje Boeri, jest to swoista włóczęga po tekstach, czasach i przestrzeniach jego życia. Dowiemy się z niej, między innymi, czym jest antymiasto – „ciągnąca się przestrzeń budynków, bez centrum ani końca”.

„Atlas wszystkich mieszkańców”

Wydawca: Fundacja Puszka, Warszawa, 2022, wydawnictwo bezpłatne

Pomysł i redakcja: Aleksandra Litorowicz
Redakcja językowa: Justyna Chmielewska
Projekt graficzny i skład: Karol Koszniec
Ilustracje, okładka: Mariusz Tarkawian
Autorki i autorzy tekstów: CENTRALA (Małgorzata Kuciewicz, Simone De Iacobis) wraz z Aleksandrą Kędziorek, Adam Kapler, Bartłomiej Dominik Bonawentura Kruk, Aleksandra Litorowicz, Dominika Wasilewska, Jakub Węgrzynowicz, Weronika Zalewska.

Konsultacje przyrodnicze: Stanisław Łubieński i Igor Siedlecki (Akademia Dzikiej Ochoty) oraz Adam Kapler.Atlas wszystkich mieszkańców

Gdynia obiecana to opowieść o mieście tworzonym od podstaw, gdzie można było zacząć z „z czystą hipoteką: przezwyciężyć różnice między zaborami, pokonać zacofanie, uciec od narodowych przywar, od wiejskiej nędzy i wielkomiejskiego bezrobocia, zostawić w tyle waśnie etniczne i konflikty klasowe, uniknąć urbanistycznych błędów i historycznych ograniczeń krępujących rozwój innych miast. Tu nowe pokolenie uczyło się nowych umiejętności i zawodów związanych z morzem i międzynarodowym handlem. Tu, niczym w laboratorium, mogła powstać nieobciążona żadną złą ani dobrą tradycją nowoczesna polska miejskość oraz morska polskość. Tu Polska miała uciec do przodu, z wieku dziewiętnastego w dwudziesty. Problem w tym, że w tę podróż zabrała samą siebie”.

This exceptional book contains over 300 illustrations, working also as a corpus of existing knowledge about the heritage of the Third Reich in Krakow. It addresses a little-known and intentionally overlooked episode from the city’s history. The catalogue features photographs of Krakow’s landmarks transformed through the presence of the scenography of the Nazi ideology – the flags of the Third Reich at the Wawel Royal Castle, the demolished statue of Mickiewicz, the Krakow Market Square, renamed Adolf Hitler Platz, almost invisible from under the swastika flags. The courtyard of the Wawel Royal Castle during the celebrations of Adolf Hitler’s birthday, the National Museum serving as a German house and casino, the Collegium Maius renamed the Institut für Deutsche Ostarbeit.

Pierwsza przełożona na polski publikacja autorstwa prof. Josepha Rykwerta, światowej sławy historyka sztuki i krytyka architektury, profesora emerytowanego University of Pennsylvania.

Czy Twój dom jest Twoim „szałasem na hałas”? Czy jest to miejsce, w którym Twoje zmysły mogą znaleźć ukojenie po nadmiarze bodźców, który oferuje świat? Czy jest to miejsce, w którym odpoczywasz po ciężkim dniu i nabierasz sił na nowe wyzwania? A jeśli nie – jak to zmienić?

Wraca długo wyczekiwany tytuł - błyskotliwy reportaż biograficzny poświęcony parze polskich architektów-wizjonerów, którym przyszło tworzyć w epoce PRL-u.

Zdjęcia wybitnego fotografa Warszawy, który dokumentował powojenne przeobrażenia miasta i życie codzienne warszawiaków. Siemaszko fotografował Warszawę w okresie, w którym tempo odbudowy miasta po zniszczeniach wojennych było oszałamiające, a jednocześnie odczuwało się powiew nowej energii po latach stalinizmu.

26 lipca 1963 roku stolica Macedonii znalazła się w epicentrum największego i najbardziej tragicznego w skutkach trzęsienia ziemi w nowożytnej historii tego państwa, po którym zniszczone w prawie 80 procentach miasto musiało wymyślić się na nowo. Jego odbudowa stanowiła zapomniany przykład wielkiej międzynarodowej solidarności – polityków, architektów, urbanistów, artystów i ludzi dobrej woli. Album przybliża historię odbudowy miasta.

Gdzie znajdują się wille z końca XIX wieku, przedwojenne kamienice czynszowe, modernistyczne gmachy użyteczności publicznej z okresu międzywojennego albo architektura socrealistyczna? Poznaj architekturę Wrzeszcza z niezwykłym przewodnikiem!

„Warszawa rysuje Skopje” to mało znana i dotąd nieopowiedziana historia wielkiego międzynarodowego sukcesu polskiego soft-power, opartego na wiedzy i doświadczeniu warszawskich urbanistów, którzy wzięli udział w ONZ-owskim projekcie odbudowy zniszczonego w trzęsieniu ziemi z 1963 roku Skopje, współtworząc Master Plan (plan ogólny) miasta.