Zabić Platona

Chantal Maillard, Zabić Platona

Dwie części książki tworzą splątaną ars poetica: Zabić Platona i Pisanie. Pierwsza część to numerowany ciąg dwudziestu ośmiu wierszy zorganizowanych wokół opisu wypadku: pieszy potrącony przez ciężarówkę umiera na środku jezdni. Pojawiają się tam różne postaci jak filozof Michel Serres, Robert Musil, kobieta wygładzająca pończochę, kierowca ciężarówki, dziecko na balkonie, hiszpański poeta Jesús Aguado. Na dole stron, pod kolumnami wierszy, opowiedziana jest inna historia: kobieta spotyka starego przyjaciela, poetę, który napisał książkę pt. Zabić Platona, książkę o kobiecie, która „została zmiażdżona przez uderzenie dźwięku”. Druga część, Pisanie, to liryczna medytacja wokół tematów śmiertelności i twórczości literackiej.

Chantal Maillard (ur. w 1951 r. w Brukseli) – belgijsko-hiszpańska poetka i filozofka. W Belgii mieszkała do ukończenia trzynastego roku życia, a w 1969 roku otrzymała hiszpańskie obywatelstwo. Po obronieniu doktoratu podróżowała i mieszkała w Indiach, poszerzając swoją wiedzę o filozofii i religiach Indii na Hinduskim Uniwersytecie Banaras. Do 2000 roku była profesorem estetyki i teorii sztuki na Uniwersytecie w Maladze, gdzie odegrała ważną rolę w stworzeniu Wydziału Filozofii Porównawczej i Estetyki. Z powodu poważnej choroby przestała czynnie pracować na uczelni i od tego momentu – jak sama mówi – pisanie stało się dla niej wybawieniem. W 2004 roku otrzymała Państwową Nagrodę w dziedzinie poezji za tom Zabić Platona (była drugą kobietą uhonorowaną tym wyróżnieniem). Jest autorką wielu esejów i tomów poezji, jak również pism, które „trudno zaklasyfikować”, w których przekracza lub łączy różne gatunki literackie.