Postmodernizm jest prawie w porządku. Polska architektura po socjalistycznej globalizacji
Opis
Czy Warszawa staje się miastem Trzeciego Świata? – pytał w 2006 roku socjolog Bohdan Jałowiecki. Jeśli tak, to polscy architekci są przygotowani. Wielu najbardziej aktywnych z nich zna miasta Trzeciego Świata z własnego doświadczenia z lat 70. i 80., gdy praca intelektualna należała do najważniejszych polskich produktów eksportowych. Publikacja zadaje pytanie o wpływ doświadczeń projektowych na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej na produkcję przestrzeni miejskiej w Polsce po socjalizmie. Pracując w Algierii, Iraku, Kuwejcie, Libii, Syrii i Zjednoczonych Emiratach Arabskich, polscy architekci poznali nie tylko zaawansowane programy funkcjonalne, technologie i materiały budowlane, ale także postmodernizm jako nowy nurt w praktyce i dyskursie architektonicznym. Postmodernistyczne nawiązanie do tradycyjnych wyobrażeń miasta i odrzucenie awangardowych „utopii” proponowanych przez architektów na początku XX wieku znalazło w latach 70. i 80. uznanie rządów i inwestorów w Bagdadzie, Damaszku, Trypolisie i Abu Zabi, ale także akceptację przedsiębiorców i znacznej części opinii publicznej w Polsce po upadku socjalizmu.
Wydawca: Fundacja Nowej Kultury Bęc Zmiana, Warszawa 2012
Partner: Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie
Tekst: Łukasz Stanek
ISBN: 978-83-62418-14-5
Liczba stron: 95
Okładka: miękka
Dane techniczne
Wydawnictwo | Fundacja Nowej Kultury Bęc Zmiana |
Język | Polski |