Socjologia

To książka o globalizacji, zmianach klimatycznych, migracji, niedostatku, automatyzacji i wielu innych istotnych tematach podanych w lekkostrawnej formie.

Nowa książka Jakuba Szczęsnego – autora „Witaj w świecie bez architektów” – to subiektywny katalog „małych utopii, projektów i przykładów tego, jak w różnych miejscach i epokach, w różnej skali i na wiele sposobów, ludzie budowali wokół ważnych dla nich tematów wciąż nowe wizje przyszłości”.

Czy urbanistyka i architektura mogą wywołać wojnę albo jej zapobiec? Jak odbudować zrujnowane miasto? Jak uleczyć społeczeństwo?

Kim byli i o czym myśleli ludzie walczący ze zniesieniem pańszczyzny? Czego się obawiali? Jakich wartości bronili? Jak postrzegali chłopstwo? I, co najważniejsze: dlaczego nie uważali pańszczyzny za formę niewolnictwa?

Opublikowana po raz pierwszy w 1947 roku a pisana w mrocznym okresie II wojny światowej Dialektyka oświecenia jest być może pierwszą próbą opisu stanu życia publicznego, w którym „myśl staje się nieuchronnie towarem a język jego reklamą”.

Poruszeni. Awans i emocje w socjalistycznej Polsce przywracają pamięć o doświadczeniu mobilności społecznej, elektryzującym temacie debaty publicznej okresu PRLu. 

Przemysław Witkowski napisał książkę konieczną i fascynującą. Aż dziwne, że nikt na świecie tego wcześniej nie zrobił.

Publikacja Pokój z widokiem prezentuje cykl szesnastu grafik, zrealizowanych w latach 2013-2017, w technikach druku klasycznego. Wydawnictwo pokazuje ciąg poszukiwań artystycznych Marcina Białasa, a prace stanowią kontynuację jego osobistych interpretacji wizerunków miasta. 

Clara Törnvall odtwarza swoją drogę do diagnozy wysokofunkcjonującego autyzmu, którą dostała w wieku 42 lat. Przez lata poszukująca odpowiedzi na dręczące ja pytania. Opowiada o codziennych sytuacjach, myślach. Dzięki autorce możemy wczuć się w jej życie, w jej odbiór rzeczywistości i często niezrozumienie świata. 

Dziwny porządek rzeczy jest przełomową książką poświęconą homeostazie; stan ten reguluje ludzkie procesy fizjologiczne w zakresie umożliwiającym nie tylko przeżycie, ale też rozkwit.

Autorki i autorzy zgromadzonych tu tekstów na rozmaite sposoby pytają o obszary panowania nekroprzemocy. Odpowiedzi, jakich udzielają, pokazują, że nasze (jeszcze żywych) kontakty z nimi (już umarłymi) rzadko są bezinteresowne.

To prawda, że miasta projektowali i budowali mężczyźni. To prawda, że bezwiednie stworzyli infrastrukturę, która odpowiada na ich potrzeby. Leslie Kern opisuje nie tylko paradoksy architektoniczne i to, jak kobiety doświadczają miasta, ale uważnie tropi też zmiany, które potrafią otworzyć miasto dla wszystkich jego mieszkańców.

Publikacja Widok zza bliska. Inne obrazy Zagłady prezentuje efekty swoistego śledztwa dotyczącego powojennych „ludowych” obiektów artystycznych. Zasadnicze pytanie dotyczyło tego, co owa twórczość wie o Zagładzie, która wydarzała się i dopełniała właśnie tam: poza wielkimi miastami? Co zostało dostrzeżone, zobaczone, zapamiętane? W obliczu rozwijającej się coraz dynamiczniej dyskusji o roli polskiej prowincji w procesach ludobójczej przemocy autorzy projektu postanowili przyjrzeć się uważnie dziełom spoza dominujących dziś obiegów, by sprawdzić liczebność prac o wojnie, miejsce wśród nich prac o Zagładzie, sposoby opowiadania o Holokauście prowadzone w tym innym, nieznanym szerzej języku.

Czym właściwie był dla Polek i Polaków okres pandemii koronawirusa? Jakie przyniósł zmiany - indywidualne, zbiorowe, społeczne? Jakie lęki i nadzieje wywołał? I przede wszystkim - co z niego pozostało?